این جا دوستت دارم

این جا

این جا

و این جا

این جایم درد می کند

این جا

این جا

و این جا

(جلیل صفر بیگی )


 

مثل آن چایی که می چسبد به سرما بیشتر
با همه گرمیم... با دل های تنها بیشتر

درد را با جان پذیراییم و با غم ها خوشیم
قالی کرمان که باشی می خوری پا بیشتر

بم که بودم فقر بود و عشق اما روزگار
زخم غربت بر دلم آورد این جا بیشتر

هر شب عمرم به یادت اشک می ریزم ولی
بعد حافظ خوانی شب های یلدا بیشتر

رفته ای ... اما گذشت عمر تاثیری نداشت
من که دلتنگ توام امروز ... فردا بیشتر

زندگی تلخ است از وقتی که رفتی تلخ تر
بغض جانکاه است هنگام تماشا بیشتر

هیچ کس از عشق سو غاتی به جز دوری ندید
هر قدر یعقوب تنها شد زلیخا بیشتر

بر بخار پنجره یک شب نوشتی :"عاشقم"
خون انگشتم بر آجر حک کنم : ما بیشتر...

====

( از مجموعه سرمه ای حامد عسگری)

یک چـــــیزهایی هســــت که نمـــــی شود

به دیــــگری فــــهماند، نمــــی شود گــــفت،

آدم را مســـــخره مــــی کـــــنند...

به گمانم برف می آمد آخرین باری که دیدمت

« گلچهره » را شجریان

با دهان تو می خواند

آمدم چیزی بگویم

صدایم در گوش سنگین برف فرو نرفت

خواستم صدایت را

برای همیشه پشت پرده ی گوش هایم پنهان کنم

کلماتت یخ زدند



کلماتت یخ زدند

و بغض آدم برفی غمگینی در گلویم گیر کرد


« هنوز دوستت دارم »

و فکر می کنم این جمله در تو دیگر اثر نکند

دوستت دارم

و فکر می کنم تنها در روزهای سرد زمستان است

که گاهی از کلماتم

بخاری بلند می شود .



=======

لیلا کردبچه

از مجموعۀ «حرفی بزرگتر از دهان پنجره»

قطارها سوت می‌کشند


و شاعرانی که نزدیک ایستگاه خانه دارند


شعرهای غمگین‌تری می‌نویسند



لیلا کرد بچه 

مبل ها را چیدم

پرده ها را کنار پنجره

قاب ها را به دیوار آویختم

بعد

دو فنجان چای ریختم

و فکر کردم به 365روز دیگر

که می توانم با چیدمانی دیگر

دوستت بدارم

====

چرا که نبودی/عزیزم

لیلا کردبچه