فـــرامــوش کــردنـت

کار ســـخـتـی نــیـســت !

کافـــیـسـت دراز بـکـشـم

چـشـــم هـایـم را بـبـنــدم

و بـــرای همیــــــشه

.
.
بــمـیـــــــــــرم ...

به دلتنگی هایم دست نزن

می شكند بغضـم یک وقت

آنگاه غرق می شوی

در سیلاب اشكهایی كه

بهانه ی روان شدنش هستی ! !

کهن ترین احساس من به تو

هر چند چروکیده و سالخورده شده اما خیال مرگ ندارد.

از گذشته تا هنوز دوستت دارم ...

ساده نیست ؛ گذشتـــــــــن از كسی كه ،

گذشته هایت را ساخته ....

و آینده ات را

ویران کرده است ... !!!


 

کلافــــه کــــرده ای مـــــرا



چـــــرا همیشه لبخنـــــد هایــــت



از نوشتـــــه هـــای مــــن قشنــــگ تــــر اســــت ...؟!

مے خواهم بنویسم ؛

نمے دانم چه (!)

یک کلمـه به ذهنَ م مے رسد ...

/ تــو / .

تمام شد (!)

تنم به لرزه می افتد...

هر بار که می گویی :

'برو .... برو و به زندگیت برس' !

مگر نمی دانی که تمام زندگی من تویی ...

دلت را خوش نکــــــن

به این 'دوستت دارم'ها !!

تمـــــامشان

...

تاریخ مصــــــرف دارند 

روزی می رسد که در خیال خود ؛

جای خالی ام را حس کنی !

در دلت با بغض بگویی :

' کاش اینجا بود ' ....

اما من دیگر ؛

به خوابت هم نمی آیم ... !!!